Roczniki Kolegium Analiz Ekonomicznych

Issue 39/2015

The CEA states that the primary version is the paper one.

Agnieszka Szczypińska

Konwergencja realna a nierównowagi makroekonomiczne w UE

Streszczenie
Formułowaniu kryteriów konwergencji nominalnej w Maastricht towarzyszyła idea wzrostu poziomu konwergencji realnej w strefie euro. Doświadczenia z pierwszej dekady funkcjonowania strefy euro potwierdziły jedynie trwałą dywergencję nominalną i realną wśród państw członkowskich wspólnego obszaru walutowego. W niniejszym artykule przedstawiono obszerną analizę poziomu konwergencji krajów kandydujących do strefy euro oraz państw członkowskich ze wspólnym obszarem walutowym. Dodatkowym celem jest weryfikacja wpływu braku nierównowag makroekonomicznych na wyższy poziom konwergencji realnej. Wyniki analizy wskazują, że hipoteza ednogeniczności optymalnych obszarów walutowych, zakładająca, że kraje mające problemy z wypełnieniem kryteriów konwergencji nominalnej przed przyjęciem euro osiągną szybciej wyższy poziom konwergencji realnej po wstąpieniu do strefy euro, nie znalazła potwierdzenia. Z jednej strony, hipotetyczna ponowna weryfikacja wypełniania kryteriów konwergencji nominalnej wskazałaby, że większość państw członkowskich strefy euro nie spełniała ich po przyjęciu euro oraz że wciąż nie charakteryzuje się wysokim stopniem podobieństwa do strefy euro pod względem strukturalnym. Z drugiej zaś strony, obserwuje się wciąż rosnący poziom synchronizacji cykli koniunkturalnych oraz wysoką korelację komponentów cyklicznych, co jest niewątpliwie korzystne w kontekście wspólnie prowadzonej polityki monetarnej oraz jej adekwatności do poszczególnych państw członkowskich strefy euro. Jednakże w czasie kryzysu można było zauważyć, że nawet w krajach charakteryzujących się wysokim stopniem konwergencji realnej odnotowano występowanie nierównowag makroekonomicznych. Kraje z derogacją powinny zatem wyciągnąć wnioski z doświadczeń państw członkowskich strefy euro i w trakcie przygotowań do przyjęcia euro wziąć pod uwagę to, że wysoki stopień konwergencji nominalnej i realnej ze strefą euro nie gwarantuje odnoszenia pełnych korzyści z członkostwa w Unii Gospodarczej i Walutowej.

***

Real convergence vs. macroeconomic imbalances in the EU

Abstract
The nominal convergence criteria established in the Maastricht Treaty were assumed to increase also the real convergence degree in the euro area (EA). The first decade of the EA functioning showed that real and nominal divergence between members of the common currency area persisted. This paper provides an extended analysis of the convergence degree of euro candidates and the EA member states with the common currency area. In addition, it aims to verify whether lack of macroeconomic implies higher rate of real convergence. The analysis indicates that the hypothesis of the common currency area endogeneity, assuming that countries which faced challenges with fulfilling the nominal convergence criteria even before euro adoption would converge in real terms much faster after the currency union accession, did not come true. On one hand, most EA member states, in case of hypothetical reassessment, might have problems with meeting the Maastricht criteria after euro adoption and are still not highly converged in terms of economic structure. On the other hand, the business cycles synchronization has been observed and the correlation of cyclical components is still increasing which is undoubtedly advantageous from the perspective of common monetary policy and its adequacy for the EA member states. However, in the time of crisis we could observe that even highly converged countries reported alarming macroeconomic imbalances. Euro candidates should draw conclusions from the EA members’ experience and take into account, while their preparations for the common currency adoption, that a high degree of the nominal and real convergence is not sufficient to fully benefit from the EA membership.

Article: PDF

Table of contents of issue 39

sie wyburaczylo